[Artur 66]

Czytam w wielu miejscach wypowiedzi typu, „jak chcesz mieć radość z żeglowania to nie czarteruj tego lub tego jachtu”, i nie chodzi o jacht na regaty. W uzasadnieniach podawane są powody typu: nie pływa ostro, jest wolniejszy itp.
Pływając ładnych parę lat Sasanką z teoretycznie najmniej wydajnym grotem (rolowany) żeglowałem z wielką przyjemnością i było mi obojętne, że inne jachty są bardziej sprawne. Tak się zastanawiam czy pływając turystycznie naprawdę ma to takie znaczenie, że jacht pływa o prę stopni mniej ostro na wiatr lub trochę wolniej?
A może mam złe wyobrażenie o czerpaniu radości z żeglowania

[MirekMors]

Mnie sama ostrość na wiatr daje frajdę. Gdy się zbliżam i inna załoga zaczyna się spinać a ja mijam ich idąc ostrzej.
Ale prawdziwa frajda jest gdy spotykam się z życzliwością na wodzie.

[siga2]

[NePolyak]

[marekj]

Dopóki nawet "Joanną" objeżdżałem 50% spotykanych jachtów było fajnie. Pierwsze i kolejne regaty forumowe, w których wziąłem udział sprowadziły mnie na ziemię. Muszę foka wymienić - wtedy wróci mi przyjemność żeglowania

[Colonel]

Oczywiście, że przyjemniej jest żeglować efektywnie, czyli szybko i ostro - tyle, że pytanie brzmi: co chcemy za to dac.
Mozna dać grube tysiące za superżagle, mozna daćc tygodnie treningów i dostrajjnia, a mozna dać tylko niezbędne minimum stranności.

EDIT:
Sam pisałem ostqatnio o tym jak "wyregaciłem" w pojedynke z małymi dziećmi dwóch młodych byczków na Sportinie.... NIe ścigalem sie z nimi, tylko staralem sie sparwnie dojśc do celu ale gdy to juz stalo sie faktem, to... wspominam do dziś.

[Wlowoj]

Ciekawe, że na wodzie, gdy spotykam inny jacht zawsze pojawia się chęć rywalizacji, choć przecież pływam turystycznie i tylko to ma mi sprawiać radość. Coś w tym jest, bo np. w innych sportach niekoniecznie trzeba rywalizować. Zjeżdżając ze stoku ani mi w głowie ścigać się z innym narciarzem, podobnie jadąc rowerem...
Niektórzy jednak rywalizację mają we krwi, co widać też niestety na ulicach i drogach

[Bodo]

To chyba, piszesz o mnie Włodku.....
Uwielbiam, płynąc turystycznie, po kolei łykać łódki, które widzę przed sobą .... obieram za cel, którąś z widocznych i zaczynam jazdę ..... ..... jak dopadnę gościa, to natychmiast wyznaczam następny cel ..... czynię tak, tylko wtedy, gdy nie płynę z armadą łódek kolegów ..... czyli, rzadko .... .... pływanie z nutką rywalizacji, dopinguje mnie do myślenia i prób, jak lepiej wytrymować łódkę i jakie udogodnienia wprowadzić....
A przy okazji wkurzam Beatę, co jest też, moją małą, słodką zemstą, za popełniane przez Nią grzechy codzienne, wobec mnie....

[Aśka]

Skąd ja to znam?...

[MirekMors]

Bo bez przechyłów nie ma radości !

[Kuba ZP]

Ta radość z żeglowania jest często mylona z szybkością żeglowania.

Taka narracja została narzucona niejako na innych forach przez kilku panów:
Jacht dobry = jakcht szybki. Inne, to jachty gorsze od szybkiego.

Dość to proste rozumowanie i mi się nie podoba.

Jest cała masa innych parametrów, które mają na radość wpływ. Ale dominujący sposób definiowania jest taki jak napisałem powyżej. Moim zdaniem...

[Bodo]

Masz rację w 100%-tach, Kuba..... ... sama szybkość jachtu, nie jest wyznacznikiem, jego wysokiej klasy.... jacht musi spełniać szereg walorów, do których zaliczam, oprócz szybkości, sztywność i poczucie bezpieczeństwa, solidność jego budowy i takielunku, .... istotnym, też jest jego komfort i wygląd .... a najważniejszą cechą dobrego jachtu, jest jego stan techniczny i wizualny .... a ten walor, zależy tylko i wyłącznie od armatora ....

[Beata]

[Kuba ZP]

Każdy ma swoje definicje radości żeglowania.
Dla mnie łatwość prowadzenia się liczy, poza tym co napisał Bodo :)

[Tynia]

Dla mnie największą radością w żeglowaniu jest wolność, brak określonego celu, co do miejsca wieczornego cumowania i fakt, że, jak jesteśmy ze znajomymi (np. z Bodo ), to wypływamy ostatni, a przypływamy do bindugi pierwsi

[NePolyak]

[Aśka]

[Bodo]

[Marian.Kowalski]

[siga2]